Güneşle ay, ateşle su, toprak ile hava
Fakirle zengin, geceyle gündüz, Adem ile havva
İşte böyle tamamlardık birbirimizi
Aklımda bir bunlar olurdu bir de ikimiz
Ama bir haller oldu şu sıralar bana
Neden bilmem aklım hep papatyalarda
Aşkımızın bekçisi, sevgimizin resmi onlar
Birbirimize kavuşmuş halimizi saklarlar
Nasıl olabilir diye çok düşündüm ama bulamadım.
Güzelliği gördüğüm herşeyde aradım
Hiç bişi bulamadım senin yaratılışın gibi
Hiç düşünemedim senden başka bişi
Ben mi? Ben ise kenarda köşede bir labada
Kim dikkat eder de bakar ki ona
Baksan da kurtulaman yaksan da
Kendi ömrü bitmeden zorla kavuşmaz sona
E peki nereden geldi bu papatyalar
Belki de halimi bir onlar anlar
Ama yavaş yavaş solarlar zaman geçtikçe
Hiç uyumazlar düşünürler bizi her gece
Bir gün solarlar bir ay açarlar
Bir ay açarlar bir yıl uyurlar
Uyanıp son bir çare direnirler
Fakat aşk gibi onlar da elbet ölürler
24/05/2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder