Ne diye döner ki şu dünya

Günler geçti üstümüzden
Neler kaybettik özümüzden

Sağanaklara bile tutulduk
Doğru yol umuduyla baş koyduk

Kim kim kaldık ki zaten eskilerden
kitaplar sararmış mazilerden

Farklı şeylerin yolunu tuttuk
Aşk ile varolduk aşka koştuk

Seslenir bize toprak ağaç
Rüzgar eser berilerden
Ne diye döner ki şu dünya...

Kargalar arasında bir serçe öter
Karanlıklar içinde bir ışık yanar

Gün gelir herşeye kavuşuruz
Ateşler içinde yol buluruz

Elbet bizden de bir gün adam olur
Engelleyense umut uykusudur

Kimseler tarafından aranız soruluruz
Kimbilir belki dosdoğru ile konuşuruz

Düşünceler uçar aklımda
Evde seccade varken
Ben ne arıyorum burada
Hala ruhum yaşarken


17 Kasım 2012